Kurhan „Głód”

Wydawca: Arachnophobia Records

Trzeba było uzbroić się w cierpliwość, żeby posłuchać pełnoprawnego debiutu Kurhan. Po dwóch demach i sześciu latach w końcu jest. „Głód” ujrzał światło dzienne. I od czego by tu zacząć…?

Wszechpotężna do tej pory lubowała się w wydawnictwach, że tak to nazwę, skomplikowanych. Mało w jej katalogu jest prostej i dosadnej łupaniny. W przypadku Kurhan słowa: „proste” i „nieskomplikowane” to komplementy. Na tym debiucie mamy muzykę z pozoru łatwą lekką i przyjemną. Ot, taką w sam raz do przyjebania kumplowi w mordę podczas przepychania się pod sceną. Z pozoru. Zaskakuje mnie jednak fakt, że nie da się tej płyty rozgryźć nawet po kilku przesłuchaniach. U mnie przegryzienie się przez ten materiał wymagało sporo czasu, co nie jest typowe tak dosadnych wydawnictw hehe. Moją początkową reakcją była zaduma. Potem kolejny raz wciskam „play” i dalej konsternacja. Dziwne to granie. Ciekawe. Kolejne kilka przesłuchań. Dociera do mnie motoryka tych numerów. Wbija mi się w głowę ich konstrukcja. Zaczynam się zachwycać. No i jestem fanem nowego Kurhan. Co do poprzednich wydawnictw to „Szlam” nie wiem gdzie dorwać, natomiast „Cel” nabyłem już jakiś czas temu, ale nie powiem, żeby mnie zachwycił, choć potencjał to demo miało. W porównaniu z nową płytą słychać, że zespół zrobił niesamowity postęp. Muzyka stała się dużo bardziej przemyślana i inteligentna. Brzmienia i wokali to nawet nie będę porównywać. A propos wokali. Zajebiście podoba mi się to, co robi gardłowy. Jak słyszę te wokale to mam przed oczami wkurwionego i najebanego górnika z kilofem w reku parzącego na człowieka obłąkanymi oczami. Jakby protestujący z kopalni „jakiejś tam” mieli kilku takich w składzie to by szturmem stolicę zdobyli hehe.

Nie pozostaje mi nic więcej jak po raz kolejny pochwalić kapelę za niebanalną muzykę, który znajdziecie na płycie „Głód”. Niby napierdalanie, ale takie z głową na karku i narzędziem zbrodni w ręku. Robić przelewy i zamawiać natychmiast po wypłacie.

Ocena: 8/10

Tracklist: