Biesy „Transsatanizm”

Wydawca: Godz ov War Productions

Biesy – „Transsatanizm”. Według mnie mogłoby to wyglądać tak: Gruzja – „Transsatanizm”. Jak nie trudno się domyślić, dziś temat kontrowersyjny, czyli o pato black metalu słów kilka.

Długo przekładałem tę recenzję, bo w zasadzie nie do końca byłem pewien, jak tę płytę ocenię. Ale w końcu musiał nastąpić ten moment. Zacznę może od tego, że drugie zdanie w tej recenzji to to, co głównie przychodzi mi na myśl. Poprzednia płyta Biesy to był taki mało inwazyjny miejski black metal. Coś w rodzaju wariancji na temat debiutu Odrazy. Teraz mamy natomiast wariancję na temat Gruzji i żeby nie wiem jak ktoś się bronił, dla mnie „Transsatanizm” mógłby zostać wydany właśnie z ich logo. Dlaczego? Mnóstwo jest tu nawiązań zarówno stylistycznych, jak i tematycznych. Czy mam coś przeciwko temu? Na ten moment jeszcze nie, ale mam sporo „ale”. Pierwsze co mnie niepokoi to to, że ta stylistyka może się niedługo zupełnie wyczerpać. A jeśli się nie wyczerpie to pytanie moje brzmi: dokąd to zmierza? Mam cały czas mam wrażenie, że ta płyta została stworzona w jednym celu: szokować i wsadzać kij w mrowisko. Jakby to był pierwszy raz, może miało byto to jeszcze, jakiś sens, ale w tym momencie jest to po prostu wtórne. Wrzucanie nawiązań do znanych szlagierów muzyki rozrywkowej, rymowanek, czy powiedzonek moim zdaniem jest tu dość słabe. Gruzji na „2” lepiej to wyszło i było bardziej naturalne. Tu jest to raczej zrobione na siłę i po prostu mi się nie widzi. Wydaje mi się, że jest to ten rodzaj kija w mrowisku, jakim był Atilla występującego stroju różowego królika… Co muszę jednak napisać na plus: black metal się broni. To są naprawdę znakomite kompozycje i do tego się nie mogę przyczepić.

Przestaje mi się jednak podobać ta formuła, która na drugiej Gruzji miała jeszcze jakieś głębsze dno… Tu wydaje się to być szokowaniem dla samego szokowania z tym że zaszokowany to chyba nikt nie jest. Tyle mam w tej materii do powiedzenia.

Ocena: 7,5/10

Tracklist: