To już trzecia płyta zespołu o miłej nazwie Seremonia. Trzecia zarazem, która prawdopodobnie przejdzie w Polsce bez echa, a wielka szkoda.
Nowa płyta Seremonii, nosząca tytuł „Kristalliarkki” przynosi jednak pewne zmiany. Wydaje mi się, że zespół na niej odpływa w jeszcze bardziej pokręcone i psychodeliczne rejony, niż miało to miejsce w przypadku dwóch wcześniejszych krążków. Choć może nie zwiastuje takiego stanu rzeczy otwierający całość numer „Vihkimys”, który ma niemal punkowy drive i siłę. Jednak im dalej w ten fiński las, tym więcej dziwadeł utrzymanych w klimacie retro psychodelicznego doom rocka. Wszystko to jest efektem zastosowania riffów rodem z lat siedemdziesiątych, zaczerpniętych od legend tamtego okresu, niekoniecznie popularnego instrumentarium (jak na przykład flet) i fińskiego języka w tekstach – uwierzcie mi, brzmienie tego języka naprawdę wiele daje i myślę, że gdyby teksty w Seremonii były po angielsku całość sporo by na tym straciła. Idealnie komponuje się z psychodeliczną, wciągającą muzyką. Można by użyć tu określenia „zgrzybiała”, o ile zrozumiecie, że nie ma to być pejoratywne, a raczej obrazowe, hehe – lata siedemdziesiąte kłaniają się w muzyce Finów w pas, z całą gamą przymiotów tamtego okresu – okultyzmem (chwilami muzyka bardzo mocno przypomina mi Coven), zamiłowaniem do wszelkiego rodzaju poszerzaczy świadomości i pewnego rodzaju surowością. Zwłaszcza w kończącym całość piętnastominutowym utworze tytułowym, efemerycznym, pogrążonym w oparach zielska, podejrzewam też, że w dużej mierze po prostu zaimprowizowanym… Na uwagę zasługuje też wokal Noory – ma w sobie to „coś”, choć faktycznie to laska fałszuje i na przykład do takiej Jex to za bardzo nie ma co porównywać. Pomimo to jej głos świetnie współgra z muzyką Seremonia i jakoś bez niej ciężko byłoby mi sobie wyobrazić „Kristalliarkki”.
Reasumując, jeśli lubicie odjechany klimat z lat siedemdziesiątych, to poszukajcie sobie płyt Seremonia, nabijcie lufkę, napełnijcie szkło, zarzućcie grzybkiem i sobie odlećcie. Polecam.
Ocena: 8/10
Tracklist:
1. | Vihkimys | ||
2. | Alfa ja Omega | ||
3. | Tee mitä tahdot | ||
4. | Musta liekki | ||
5. | Lusiferin lapset | ||
6. | Vapauden polku | ||
7. | Kuolema voittaa | ||
8. | Jokainen askel | ||
9. | Kristalliarkki I | ||
10. | Kristalliarkki II |
